مقبولیت دلار در معاملات بین المللی منافع زیادی را برای اقتصاد آمریکا در پی داشته و خواهد داشت. هنگامی که ارزش دلار کاهش می یابد، این به منزله مالیاتی است که دولت آمریکا غیرمستقیم از شهروندان خود و دیگر کشورهای دنیا دریافت کرده است، که به حق آقایی دلار معروف است.
بعنوان مثال فرض کنید یک دلار معادل یک کیلو پنیر (با کیفیت معین) ارزش داشته باشد. وقتی ارزش دلار نصف می شود، اکنون دو دلار معادل همان مقدار پنیر هست.
در فاصله زمانی که آمریکا حجم پول خود را گسترش میدهد که موجب کاهش ارزش دلار می گردد، ابتدا با یک دلار یک کیلو پنیر را میخرد و چون طی زمان ارزش دلار کم شده است فروشنده متضرر می شود.
به عبارت دیگر قیمت کالا برای آمریکا نصف شده است. و این مالیاتی است که کشور دیگر به آمریکا داده است.
حربه کاهش ارزش پول ملی
اصولا حربه کاهش ارزش پول ملی (ارزانتر کردن ارز) برای کشورهای قدرتمند اقتصادی در برهه هایی از زمان اتفاق افتاده است که به جنگ ارزها نیز معروف است.
ترامپ بارها اشاره به این موضوع داشت که چرا چین یوان را (بصورت مصنوعی) ارزان نگه می دارد، و باید آن را گران کند.
ارزانتر بودن یوان بمنزله ارزانتر بودن کالاهای چینی برای خریداران آن می باشد و موجب صادرات آن می شود.
داعیه ترامپ اینست که چین باید یوان را در برابر دلار گران کند تا بدین طریق کالاهای آمریکایی برای چینی ها ارزانتر شود.
آمریکا طی سده اخیر 95 درصد ارزش دلار را کاهش داده است (حال بدلیل سیاستهای انبساطی برای مخارج داخلی و بین المللی خود و جنگها و …).
این بدان معناست که 95 درصد هزینه های خود را از طریق حق آقایی دلار براحتی کسب کرده است.
بر اساس آمار منتشره در سال 2018 حدود 40 درصد معاملات با دلاراست، 64 درصد ارزهای بین المللی موجود به دلار است، 63 درصد بدهی های بین المللی به دلار است، و 59 درصد وام های بین المللی به دلار است.
بعبارت دیگر مجموع ارقام مذکور چیزی حدود دو برابر موجودی دلار آمریکا است.
حجم موجود دلار حدود 5000 میلیارد دلار است و لذا مجموع آنها به 10000 میلیارد دلار می رسد که در سطح بین الملل بین کشورهای مختلف در چرخش است.
با کاهش 95 درصدی ارزش دلار طی سده اخیر می توان گفت آمریکا 9500 میلیارد دلار از کشورهای جهان بابت حق آقایی دلار به جیب مبارک زده است و هزینه جنگ ها و غیره را در دنیا از کشورهای دنیا گرفته است.
