محمود سریع القلم، استاد دانشگاه در دومین نشست بین‌المللی شدن و توسعه‌یافتگی با محوریت مکران گفت: من از ۳۳ سال گذشته تاکنون گفته‌ام که تنها راه اصلاح امور در ایران بین‌المللی شدن است.
ما ایرانی‌ها تمرکز ذهنی ضعیفی داریم درحالی‌که این موضوع کلید موفقیت در جهان بوده استان‌ها می‌دانند اولویتشان چیست اما ایرانی‌ها پراکنده عمل می‌کنند.
مادامی‌که ما در کریدورهای داخلی فعالیت داریم متوجه ضعف‌های خود نمی‌شویم و حکمرانی بالاترین سطح اهمیت را در بین‌المللی شدن دارد، کشوری که در تلاش برای بین‌المللی شدن نباشد متوجه ضعف‌های خود نمی‌شود.
مطالعات زیان ده
مقامات مسئول ما در چهار دهه اخیر و حتی پیش از انقلاب متون مشترک نخوانده‌اند و بامطالعه متون متفاوت دورهم جمع شده‌اند تا کشور را اداره کنند.
این آشفتگی سیاست‌گذاری در کشور ریشه در تفاوت مطالعات دارد و باعث می‌شود مقامات زبان یکدیگر را نفهمند.
درحالی‌که در اروپا و آمریکا شاهد این پراکندگی نیستیم و در کشور ما مسئولان از یک مفهوم برداشت‌های متفاوت دارند به این دلیل که مطالعات متفاوتی داشته‌اند.
حکمرانی کل کشور فرقی نمی‌کند ما یا باید کارهای وصله‌ای انجام دهیم یا کارهای بنیادی،
اگر می‌خواهیم وصله‌ای باشد انجام کدرهایی که حکم مسکن را برای کشور داشته باشد کافی است اما تلقی من این است که بنیادی می‌خواهیم کارکنیم باید از علم استفاده کنیم.
علم هم ربطی به این ندارد که کشور چه پیشینه‌ای داشته است ما چون بین‌المللی نیستیم فکر می‌کنیم که ایران کشوری خاص است درحالی‌که ما خاص نیستیم و بشریت به قواعد مسلم علمی رسیده و باید ما هم به‌مانند دیگران برای صنعتی شدن روش‌های علمی را اتخاذ کنیم.
کشورهای عربی خلیج‌فارس چهار تریلیون دلار ذخیره ارزی دارند و دارند از مراکز مهم بانک داری جهان می‌شوند.
تورم مانع توسعه
سریع القلم گفت: من اعتقاددارم اگر کشوری بخواهد پیشرفت کند و راست‌گویی را بنیان‌گذاری کند باید جهانی شود چون هر اطلاعات غلطی بدهید جهان دیگر با شما ارتباط برقرار نمی‌کند.
به قول آنتونی گیدنز هیچ کشوری نمی‌تواند پیشرفت کند اگر تورم آن دورقمی باشد، این علم است.
کمتر کسی می‌گوید چرا نرخ تورم ۴۰ درصد داریم و این علت است یا معلول، بنابراین مادامی‌که جهانی نشدیم در اقتصاد و سیاست و علم و روزنامه‌نگاری و رسانه نمی‌توانیم پیشرفت کنیم و این نتیجه حاصل تجربه دیگر کشورها است.
نیاز به ارتباطات جهانی
تا وقتی‌که انسان به یک ساختار قفل نشود اصلاح نمی‌شود مادامی‌که ما به جهان قفل نشویم نمی‌توانیم اصلاح شویم.
چینی‌ها عضو ۶۵۰ سازمان بین‌المللی هستند بنابراین برای هر تصمیم چندین مشاور دارند .
مکزیکی‌ها هم خیلی به ایرانی‌ها شبیه بودند اما همه در سال ۱۹۸۵ به توافق رسیدن که مکزیک نسبت به همه امور برتری داشته باشد و این‌گونه شد که امروز خودروسازان دنیا برای ورود به مکزیک صف‌کشیده‌اند.
اگر مکران می‌خواهد ایران را به دنیا وصل کند و بانک‌های دنیا در آن شعبه بزنند، متخصصان ایران در آنجا حضورداشته باشد و سرمایه خارجی جذب کند برای این کار نیاز به ارتباطات جهانی است در غیر این صورت مکران هم شبیه پروژه کیش می‌شود.
